maandag 26 november 2012


RAYMOND - ZIEKENHUISBEVEILIGER


"Ik ben in functie, dus maak maar geen foto."

"Ik weet niks van de kunst hier. Ik heb wel van die stickertjes gezien, dingetjes die je met je telefoon kan scannen, zeg maar. Dan kom je op een site met allerlei vragen over een kunstwerk. Ik vind het op zich een goed initiatief, je krijgt een ander beeld van het ziekenhuis. Maar aan de andere kant denk ik: het ligt eraan waarvoor je hier komt. Want vaak als je in het ziekenhuis komt, is er iets mis. En ikzelf, als ik in het ziekenhuis kom omdat mijn familie, vriendin of wie dan ook er ligt, ben niet geïnteresseerd in kunst. Daar gaat mijn aandacht niet naar uit. Zo zie ik het. Maar dat wil niet zeggen dat het slecht is. Ik praat nu even puur vanuit mezelf."

"Het kan ook zo zijn dat het juist voor andere mensen goed is.   Een ander kan zeggen: ‘ik wil mijn hoofd even legen, ik focus even op een kunstwerk’. Ikzelf kijk nooit naar kunst. Ik kan wel begrijpen dat een schilderij goed voor je kan zijn. Met kleuren vooral, bepaalde kleuren roepen iets op. Dat mensen rustig worden van een kleur kan ik wel begrijpen. Ook van een schilderij met dieptes. Of van een schilderij met natuur. Bij natuur ga je toch met je gedachten daarheen, naar de zee bijvoorbeeld." 

"Je ziet wel eens mensen kijken naar de kunst hier, maar je ziet ook veel mensen voelen. Mensen voelen dan of het echt is, weet je wel? Bij die daar bijvoorbeeld, die longen die daar hangen met  plantjes erin."

"Maar om terug te komen op jouw vraag, of ik zelf iets aan kunst zou kunnen hebben voor mijn gezondheid, zou ik zeggen: nee. Als de behandeling klaar is, dan wil ik zo snel mogelijk weg uit een ziekenhuis."





Geen opmerkingen:

Een reactie posten